Historia szmaragdu

Szmaragd

Kamienie naturalne, w tym szmaragdy, są wydobywane z Ziemi i występują na bardzo ograniczonym obszarze, w miejscach krystalizacji odpowiednich składów związków chemicznych. Dzięki różnym warunkom geologicznym, termicznym, atmosferycznym, które wpłynęły na rodzaj i jakość złóż kamieni szlachetnych wyróżnić można główne obszary występowania szmaragdów na świecie.  Ponieważ są to kopaliny, natura ukształtowała charakterystyczne struktury izomorficzne, które po oszlifowaniu i wypolerowaniu kamieni nadają im indywidualny charakter oraz dowód na to, iż pochodzą z wnętrza Ziemi a nie laboratorium chemicznego.  W literaturze najczęściej takie wtrącenia innych pierwiastków nazywa się wrostkami lub inkluzjami. To przez nie, można najogólniej powiedzieć, że każdy kamień jest wyjątkowy, a przez to niepowtarzalny.

 Sprawdź całą ofertę naszej biżuterii ze szmaragdami

Dziwnym trafem ten piękny minerał, będący amuletem wyznawców islamu i świętym kamieniem Indian południowo - amerykańskich był uważany w średniowiecznej Europie za kamień diabelski, przesycony nienawiścią i przynoszący nieszczęścia i zgubę. Pozostaje to w dość dużym kontraście z aktualnymi wierzeniami dotyczącymi tego kamienia. 

Pochodzenie słowa "szmaragd"

Nazwa tego kamienia wywodzi się z greckiego słowa smaragdos i ma przypuszczalnie staroindyjskie lub semickie pochodzenie. Słowo to oznacza "zielony kamień"

Wierzenia

Uważa się, że jego zielona barwa wpływa kojąco, wzmacnia nerwy, łagodzi podrażnienia, ponieważ jest to barwa otaczającej nas przyrody. Działa też leczniczo na narząd wzroku.

Niektórzy wierzą, że szmaragd porywa do walki ze słabościami i ułomnościami natury ludzkiej. Zsyła próby, aby zebrać doświadczenie i daje szanse na rozwój duchowy. Przynosi wyciszenie emocjonalne, sprzyja harmonii, ukojeniu, wpływa na poprawię nastroju, ucisza gniew. Sprzyja również jasnowidzeniu osobie, która posiada wysokie zalety duchowe. Jest szczęśliwym klejnotem zakochanych, chroni swego właściciela przed zdradą.

To kamień dla ludzi urodzonych pod znakiem raka. Jest klejnotem tylko dla wybranych: ludzi mocnych i zdecydowanych.

Słynne szmaragdy

Jest wiele słynnych szmaragdów, które nie zostały pocięte i stoją w muzealnych gablotach na wystawie. Największym z nich jest "Książę Devonshire" - sześciościenny graniastosłup wysoki na 6 cm o średnicy 5 cm, ważący 1 383.95 kt. Inne to "Patricia", "Mogul" lub "Gachala".

Spośród kamieni oprawionych najsłynniejsze są:

• Korona Andów - złota korona ważąca ponad pół kilograma, w którą oprawiono ponad 453 szmaragdy pochodzące ze skarbca Inków. Największy szmaragd umieszczony w koronie ważył 45 kt. z jej sklepienia wisiało 17 kamieni oszlifowanych na kształt łzy. Wszystkie szmaragdy umieszczone w koronie ważyły w sumie 1500 kt. Korona została stworzona przez mieszkańców pewnej kolonii, w podzięce Matce Bożej za uratowanie jej przed wielką plagą z 1590 r. Tworzono ją przez sześć lat, po tym czasie umieszczono ją w świątyni i postawiono straż, która pilnowała korony dzień i noc. Jednakże pewnego dnia dotarły do mieszkańców pogłoski, że w okolicy grasują groźni złodzieje  i koronę zdecydowano się ukryć. Aktualne miejsce ukrycia korony jest nieznane.
  
• Szmaragd Mackay ważący 167.97 kt. został wydobyty w kopalni Muzo, w Kolumbii.
• Tiara byłej władczyni Iranu zawiera 7 dużych szmaragdów ważących od 10 do 65 kt. 

• Chalk Emerald - kamień o niezwykłej czystości o głębokiej, zielonej barwie ma masę 37,82 kt. Szmaragd ten został wykorzystany do stworzenia pierścienia. (zdjęcie obok)
  
  

Szmaragd Gachala (858 kt.)

Występowanie szmaragdów

Najbardziej znaczące złoża szmaragdów występują w Kolumbii. W północnej części tego kraju znajdują się sztolnie pamiętające jeszcze czasy Inków. Drugim co do wielkości producentem szmaragdów jest Brazylia. Szmaragdy brazylijskie, w porównaniu do kolumbijskich, są przeważnie żółtawozielone i stosunkowo czyste.

Inne złoża znajdują się w Zimbabwe, Afryce Południowej, na Uralu. Znaczenie historyczne mają złoża w Górnym Egipcie pamiętające czasy Kleopatry.

Szczegółowe informacje o szmaragdach

Szmaragdy należą do grupy berylu (Al₂Be₃[Si₆O₁₈]). Jest to grupa krzemianów pierścieniowych berylu i glinu.  Beryle krystalizują w układzie heksagonalnym, tworząc formy sześciobocznych słupów lub dwunastościanów podstawowych. 

Cechy:

• twardość 7,5 - 8 w skali Mohsa
• duża kruchość
• nie rozpuszcza się w żadnym kwasie
• niski współczynnik załamania światła, co przy niskiej dyspersji wpływa na słaby połysk kamienia i brak wewnętrznego "ognia".

Ciemnozielona barwa, zwana "szmaragdowozieloną", wywołana jest domieszkowymi jonami chromu. Szmaragd, spośród wszystkich znanych kamieni szlachetnych, zawiera najliczniejszy i najbardziej efektowny zespół inkluzji.

Większość zamieszczonych  informacji o szmaragdach pochodzi z książki "Gemmologia czyli nauka o kamieniach szlachetnych i ozdobnych" Wiesława Heflika i Lucyny Natkaniec - Nowak. Znajduje się tam również wiele innych, specjalistycznych informacji na temat szmaragdów. Książkę wydało wydawnictwo Antykwa w Krakowie.